Seter irlandzki czerwono-biały

seter irlandzki czerwono-biały
Bardzo piękny, długowłosy mahoniowy pies o eleganckiej głowie i efektownym ruchu. Nie jest dominujący, łatwo poddaje się szkoleniu, ale nie wytrzymuje niedelikatnego traktowania. Inteligentny, potrzebuje dużo ruchu.

Charakter
Zwykle setery irlandzkie kojarzą się nam z jednolitą mahoniową barwą. Tymczasem odmiana czerwono-biała istniała wcześniej. Choć jest zbudowana nieco mniej szlachetnie, zachowuje się dostojniej od rudego kuzyna.
Z postury i usposobienia obie rasy seterów irlandzkich są do siebie bardzo podobne, choć występują między nimi pewne różnice. Seter czerwono-biały zachował starszy typ budowy, ponieważ hoduje się go głównie do pracy. Jest mocniejszy i zazwyczaj trochę niższy. Ma wyżej osadzone, szersze i krótsze uszy oraz mniej obfite pióro na kończynach i ogonie.
Seter delikatnie traktuje wszystkich członków domowego stada – nie tylko ludzi, ale również zwierzęta domowe (bez problemów dogaduje się też z obcymi psami). Bardzo cierpliwy wobec dzieci, jest doskonałym towarzyszem harców, ponieważ uwielbia ruch i zabawę. Kiedy się wyszaleje, chętnie się przytuli.

Umiejętności
W stosunku do obcych, jak wszystkie setery, jest bardzo łagodny, jednak nie od razu okazuje sympatię każdej obcej osobie. Dzięki owej dozie nieufności, może się sprawdzić także jako pies stróżujący, choć nie jest to jego pierwotne powołanie.
Jego żywioł to myślistwo – nie przeszkadza mu to jednak mieszkać w mieście, jeśli będzie miał zapewnioną dużą dawkę ruchu i jakieś zajęcia umysłowe.

Szkolenie i wychowanie
Jeśli chodzi o usposobienie, to tak samo jak rudy kuzyn jest pełen radości życia i energii. Reaguje jednak mniej impulsywnie. Zrównoważony, szybko się uczy i łatwo go ułożyć – zarówno jako psa myśliwskiego, jak i towarzyszącego.

Dla kogo ta rasa
Z wychowaniem setera irlandzkiego poradzi sobie nawet początkujący właściciel. Ważne jest, aby zapewnić temu psu dużo ruchu i jakieś zajęcie umysłowe a wtedy będzie wspaniałym towarzyszem.

Wady
wymaga sporo ruchu i zajęcia
potrzebuje starannej socjalizacji, bo bywa nieufny wobec obcych
ma silny instynkt łowiecki i może ganiać zwierzęta

Zalety
zrównoważony
łagodny wobec ludzi i zwierząt
dobry towarzysz dzieci
łatwy w pielęgnacji

Zdrowie
U seterów trzeba pamiętać o regularnej kontroli uszu – szczególnie po kąpieli – gdyż nisko załamana małżowina upośledza wentylację, narażając setera na infekcje i stany zapalne ucha zewnętrznego. Zdarza się również dysplazja biodrowa. Poza tym są to psy bardzo zdrowe i odporne.

Żywienie
Seter irlandzki czerwono-biały nie ma szczególnych wymagań żywieniowych. Można go karmić zarówno gotowymi karmami, jak i pokarmem przygotowywanym w domu.

Pielęgnacja
Pielęgnacja setera nie sprawia kłopotów, gdyż jego szata nie należy do obfitych. Wystarczy go regularnie szczotkować, aby sierść zachowała połysk. Warto systematycznie skracać włos na spodzie łap i między palcami, nawet jeśli psa nie wystawiamy.

Ciekawostki o rasie
Seter irlandzki czerwono-biały razem z mahoniowym kuzynem pojawił się na znaczku pocztowym wyemitowanym przez pocztę irlandzką na początku XX wieku.