Pumi

Niewielki, średniej budowy węgierski owczarek o charakterystycznych, czujnie nastawionych uszach i falującej półdługiej sierści występującej w umaszczeniu szarym, rzadziej czarnym, białym lub rudawym. Pumi wygląda jak maskotka, jest podatny na szkolenie jak pies pasterski i zadziorny jak terier. Pumi wykorzystywano do wypasu owiec, krów i świń, a także do tępienia gryzoni i stróżowania.

Charakter
Pumi to jeden z węgierskich owczarków zaganiających. Dzięki obfitości sierści owczarki te wydają się mocne. W rzeczywistości mają raczej lekką budowę.
Znakiem rozpoznawczym tej rasy są uszy – załamane mniej więcej w połowie i pokryte długim, gęstym włosem nadają psu czujny wyraz.

Umiejętności
Pumi wykorzystywano do wypasu owiec, krów i świń, a także do tępienia gryzoni i stróżowania – jednym słowem: były to ogólnoużytkowe psy gospodarskie. Używano ich również do polowań na dziki.
Zazwyczaj przedstawiciele tej rasy przejawiają silny instynkt stróżowania. Typowa dla większości pumi jest nieufność wobec obcych, dlatego ważna jest wczesna i intensywna socjalizacja. Te czujne i szybko reagujące psiaki mają dużą skłonność do szczekliwości, warto więc od początku zadbać o to, aby szczekanie z byle powodu nie przekształciło się w trudny do zwalczenia nawyk.

Szkolenie i wychowanie
Pumi to pies bardzo aktywny i wesoły. Jest inteligentny, potrzebuje codziennej dawki ruchu oraz zajęć umysłowych. Szybko się uczy, lecz cechuje go pewna niezależność. Mimo to jest stosunkowo łatwy do szkolenia – nietrudno zmotywować go do pracy za pomocą smakołyku czy zabawki. Natomiast nagroda w formie pieszczot nie podziała na każdego z tych owczarków, bo nie wszystkie są do nich skore.
Pumi świetnie sobie radzą w psich sportach. Można je szkolić także do poszukiwania określonych zapachów i na psy ratownicze.

Dla kogo ta rasa
Pumi to świetny towarzysz dla osoby aktywnej, która poświęci czas na długie spacery i zabawę z psem lub chce uprawiać sporty kynologiczne.

Wady
lubi dużo szczekać
reaktywny
bywa nieufny
jest dosyć uparty
bywa zadziorny wobec innych psów
potrzebuje dużo ruchu i zajęcia

Zalety
chętny do współpracy
szybko się uczy
wesoły
można z nim uprawiać sporty
nie linieje
dobry kompan na spacery

Zdrowie
Z reguły pumi są zdrowe i odporne. Czasami zdarza się dysplazja stawów biodrowych, wypadanie rzepki i ziarniniak kwasochłonny (zwykle w postaci wrzodziejących ranek w pysku).

Żywienie
Pumi nie jest wymagający jeśli chodzi o żywienie. Ma dobry apetyt. Można go żywić zarówno gotowymi karmami jak i pokarmem przygotowywanym w domu.

Pielęgnacja
Szata psów tej rasy jest odporna na niepogodę i ma właściwości samooczyszczające. Pumi nie linieją i wymagają czesania co dwa tygodnie oraz trymowania raz na trzy miesiące. Sierść rośnie przez cały czas i może się filcować pod wpływem wilgoci. Skandynawowie strzygą swoje pumi, jednak Węgrzy dopuszczają jedynie drobne korekty długości szaty.

Ciekawostki o rasie
Węgrzy mają pięć ras pasterskich. Dwie z nich to duże psy do pilnowania stad: komondor i kuvasz – krewniak owczarka podhalańskiego. Pozostała trójka to niewielkie owczarki zaganiające: puli (9/2005), mudi (11/2011) i pumi.
Najstarsza rasa spośród tych małych owczarków – puli o sznurkowej szacie – jest najpopularniejsza, natomiast mudi – najrzadsza. Pumi jest najbardziej zadziorny z tej trójki, puli – najspokojniejszy, a mudi ma temperament pośredni.