Mastif hiszpański

Mastif hiszpański to ogromny, pokryty krótką, lecz gęstą i grubą sierścią pies o niewielkim temperamencie, zrównoważony i pewny siebie, z wybitnymi predyspozycjami do stróżowania. Potrzebuje konsekwentnego i mocnego psychicznie właściciela.

Charakter
Mastif hiszpański jest psem bardzo mocnym i potężnym, ale zwinnym. Ma zrównoważony i spokojny charakter, choć równocześnie pozostaje wyjątkowo nieufny w stosunku do obcych ludzi i zwierząt. Jednak dobrze zsocjalizowany mastif bez problemu akceptuje nieznajomych, jeśli zostaną wprowadzeni na teren przez właściciela.
Bardzo pewny siebie i swojej siły, zachowuje w większości sytuacji stoicki spokój. Wydaje się leniwy, gdyż pilnując terenu najczęściej leży, obserwując otoczenie. W związku z tym, że nie zużywa dużo energii na ruch, jest też – jak na tak wielkiego psa – bardzo ekonomiczny w utrzymaniu. Niechętnie interweniuje, odstrasza intruzów wyglądem i głębokim szczekaniem. Jeśli jednak zostanie sprowokowany, zaskakuje szybkością i gwałtownością ataku.

Umiejętności
Mastif hiszpański to doskonały stróż stad zwierząt hodowlanych i dobytku. Od wieków wychwalano ich zdolności pod tym względem. Co ciekawe, w pierwszej połowie XVII wieku wydano książkę o tematyce myśliwskiej, gdzie wspomina się mastify używane jako ciężkie psy gończe na grubą zwierzynę.

Szkolenie i wychowanie
Mastif nie nadaje się do szkolenia obronnego, wystarczą mu wrodzone umiejętności obrony terenu. Pamiętać przy tym trzeba, że pies ten lubi polegać na własnej ocenie sytuacji i nie należy wyrabiać w nim dodatkowej agresji.

Dla kogo ta rasa
Mastif hiszpański jest typowym psem jednego pana, równocześnie lojalnym wobec całej rodziny, którą uważa za stado powierzone jego opiece. Wbrew pozorom ten dość niezależny pies bardzo ceni sobie kontakt z człowiekiem.
Z racji wymienionych cech charakteru, mastif hiszpański zdecydowanie nie jest psem dla każdego. Powinien mieć mądrego i odpowiedzialnego przewodnika, który będzie umiał nad nim zapanować. Ponieważ musi mieć przestrzeń, nie nadaje się do życia w bloku. Oczywiście należy zapewnić mu kontakt z ludzkim „stadem”.

Wady
wymaga doświadczonego przewodnika
źle prowadzony może być niebezpieczny
bywa agresywny wobec psów
kosztowny w utrzymaniu

Zalety
doskonały stróż i obrońca
spokojny i powściągliwy na co dzień
nie szczeka bez potrzeby
łatwy w pielęgnacji

Zdrowie
Nie jest to rasa szczególnie chorowita, ale należy się liczyć z problemami typowymi dla ras olbrzymich – dysplazją biodrową i łokciową oraz rozszerzeniem i skrętem żołądka. Niestety nie jest to rasa długowieczna, przeciętnie około 10 lat.

Żywienie
Dla jego zdrowia kluczowy jest okres dorastania – w ciągu roku pies ten może osiągnąć wagę 80 kg. W tym okresie należy żywić go szczególnie troskliwie, zapewniając wszelkie niezbędne składniki, jednak nie przekarmiając (nadwaga jest bardzo niekorzystna dla stawów) ani nie przedawkowując składników odżywczych (co także może mieć bardzo negatywne skutki). Po osiągnięciu pełnej dojrzałości mastif przestaje być aż tak wymagający pod tym względem.

Pielęgnacja
Nie jest skomplikowana – sierść wystarczy szczotkować raz na 2 tygodnie, częściej w okresie linienia.

Źródło: Psy.pl