Kangal

Kangal zadba o to, by intruz nie wtargnął na posesję, a równocześnie chętnie pójdzie na spacer z dziećmi. Należy do narodowych ras tureckich przeznaczonych do ochrony i pilnowania stad. Jest to pies w typie molosa górskiego, duży i mocny, lecz jednocześnie zadziwiająco zwinny i szybki.

Charakter
Kangal to przede wszystkim doskonały stróż, który nigdy nie szczeka bez potrzeby. Przed intruzem nie cofnie się na krok. Już w wieku 8-9 miesięcy przedstawiciele tej rasy wykazują instynkt stróżujący, przy czym same obierają teren do stróżowania i nie zawsze jego granice pokrywają się z ogrodzeniem posesji. Nierzadko jest on znacznie większy.

Umiejętności
Pies tej rasy na swoim terenie jest mało widoczny, nigdy nie traci energii bez potrzeby. W razie zagrożenia działa jednak błyskawicznie. Żaden intruz nie wtargnie bezkarnie na teren pilnowany przez kangala. Natomiast zaakceptuje on gości wpuszczonych na posesję przez właściciela.
Nie jest niszczycielem, ale wiele osobników lubi mieć na posesji wykopany dołek, który w lecie służy im doskonale do ochrony przed upałem. Poza tym, gdyby tylko pozwolić, każda suczka kangala urządziłaby sobie w takim dołku porodówkę i legowisko dla szczeniąt. W rasie istnieje duży dymorfizm płciowy – samce są dużo większe i bardziej dominujące niż suki.

Szkolenie i wychowanie
Największą nagrodą dla kangala nie jest pyszny kąsek, ale przebywanie z właścicielem, przy czym nie jest on psem jednego pana – wszystkich członków rodziny traktuje jednakowo. Poza tym kocha przestrzeń, więc nie nadaje się do bloku. Najlepiej czuje się w budzie, lecz równocześnie wymaga stałego kontaktu z rodziną, aby nie zdziczał i nie stał się nieobliczalny.
Wobec dzieci, także tych z sąsiedztwa, psy te są bardzo cierpliwe. W wioskach Anatolii gromadki dzieci w towarzystwie kangali to widok powszechny.
Kangale nie tolerują obcych samców swojej rasy lub innych o podobnych gabarytach. W stadzie mogą funkcjonować razem, pod warunkiem że ustalą hierarchię. Jako pies pasterski kangal nie wyrządzi krzywdy zwierzętom hodowlanym, które ma chronić. W naszych warunkach zasada ta przekłada się na inne zwierzęta domowe.
Jako czworonóg bardzo samodzielny kangal nie jest łatwy do ułożenia, choć w porównaniu z innymi rasami stróżującymi jest bardziej skupiony na człowieku. Niechętnie wykonuje komendy, jeśli nie widzi sensu. Wiele jednak można z nim osiągnąć, stosując pozytywną motywację. Do kangala należy podchodzić raczej z prośbą niż z groźbą. Nerwy i złość sprawią tylko, że zamknie się w sobie.
Czworonogi te kochają ciszę i spokój. Należy im pozwolić na samodzielne wykonywanie obowiązków stróża, tak jak podpowiada im instynkt. Nie zaleca się szkolenia obronnego, ponieważ może ono rozbudzić agresję.

Wady
niezależny
nieufny wobec obcych
o silnym instynkcie

Zalety
zrównoważony
pewny siebie
przywiązany do rodziny

Zdrowie
Jako rasa pierwotna kangal jest odporny zarówno na upały, jak i na mrozy. Zwykle cieszy się doskonałym zdrowiem i jak na swoje spore rozmiary jest długowieczny. Z drugiej strony owe rozmiary stwarzają zagrożenie dysplazją stawów biodrowych. Dlatego najlepiej kupować szczenię po przebadanych rodzicach.

Pielęgnacja
Pielęgnacja tej rasy jest prosta, ale trzeba zdawać sobie sprawę, że jej reprezentanci dwa razy w roku mocno linieją.

Ciekawostki o rasie
Kangal cieszy się dużą popularnością w kraju pochodzenia, natomiast wszędzie indziej występuje rzadko. Nieco większą populację można spotkać w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.