Duńsko-szwedzki pies wiejski

Rasa ta największą popularnością cieszy się w Szwecji i trochę mniejszą w Danii. Sporo jej przedstawicieli można też spotkać w Norwegii, a w Finlandii zainteresowanie nią ciągle rośnie, jej mieszkańcy przekonują się bowiem, że to świetny pies do szkolenia. Duńsko-szwedzkiego psa wiejskiego hoduje się także w Ameryce Północnej. W Polsce jest prawdopodobnie tylko jeden przedstawiciel tej rasy.

Pielęgnacja
Pielęgnacja tej rasy jest bardzo nieskomplikowana – w okresie linienia wystarczy ją szczotkować gumowym zgrzebłem lub rękawicą z wypustkami, kąpiemy psa kiedy tego wymaga (ubrudzi się).

Ciekawostki o rasie
Duńsko-szwedzkie psy wiejskie mogą rodzić się z różnymi długościami ogona – od całkowitego braku, przez długości pośrednie, po ogon pełnej długości.
Skrócenie ogona jest warunkowane mutacją dominującą, to znaczy, że jeśli jedno z rodziców ma tę cechę, część dzieci może ją odziedziczyć.