Chart polski

CHART POLSKI

Chart polski to silny, rosły, dobrze umięśniony pies o smukłej sylwetce, długich nogach i szlachetnej, wąskiej głowie. Krótkowłosy, występuje w wielu odmianach barwnych. Pewny siebie i zrównoważony. Obdarzony silnym instynktem łowieckim, równocześnie jednak podatny na szkolenie.

Charakter
Chart polski jest psem opanowanym, powściągliwym i odważnym. Wobec obcych ludzi wykazuje dystans, natomiast w stosunku do własnej rodziny jest bardzo przywiązany i czuły. Wychowany razem z kotem, może mieszkać razem z nim w domu, jednak jeśli zobaczy kota na dworze, włączy się jego instynkt łowiecki.
Należy pamiętać, że chart polski zazwyczaj nie zadowoli się samą pogonią, lecz faktycznie może upolować zwierzaka, dlatego w miejscach, gdzie chodzą wolnożyjące koty, należy go bezwzględnie trzymać na smyczy. Wobec obcych psów zwykle nie jest zaczepny, jednak jako pies obdarzony mocnym charakterem potrafi wdać się w bójkę, jeśli zostanie sprowokowany. Ma też silny instynkt terytorialny.

Umiejętności
Chart polski używany był do polowania na różnego typu zwierzynę – wykorzystywano to, że w pościgu jest szybki, bardzo zręczny i wytrwały. Na Podolu szczególnie cenioną rozrywką szlachty było polowanie, mające na celu złowienie wilka żywcem, do czego używano trójki chartów. Z kolei do polowania na zające używano na ogół dwóch chartów, ale szczególnie zdolne osobniki potrafiły złapać go w pojedynkę – te osiągały najwyższe ceny.
Charty polskie ścigały zwierzynę i zabijały ją, ale na ogół jej nie aportowały. Myśliwy musiał więc podążać za psami konno, aby po zakończonym pościgu odebrać im łup. Z chartami polskimi polowano także na lisa oraz na dropie.
Charty polskie charakteryzowały się niegdyś – i ta cecha została im do dziś – posłuszeństwem i karnością. Często polowano z nimi jako z tzw. chartami przystrzemiennymi (czy też postrzemiennymi), to jest takimi, które idą luzem przy koniu, a gonią tylko na komendę. Układanie chartów stanowiło wielką sztukę. Musiały one ruszać w pościg na polecenie i wracać do jeźdźca na sygnał rogu. Młode charty szkolono na ogół u boku tych starszych, bardziej doświadczonych.
Mniej posłuszne charty prowadzono w parach i na smyczy – był to długi rzemień zakończony pętlą, którą myśliwy przekładał przez ramię. Rzemień przechodził przez obroże obu chartów, a jego wolny koniec jeździec trzymał w ręku wraz z wodzami. Kiedy chciał spuścić psy, rzucał na ziemię koniec smyczy, a ruszające w pościg charty same się uwalniały.
W gwarze łowieckiej dwa charty nazywano „smyczą”. Psy z jednej pary (czy trójki) przebywały razem, także w psiarni. Były one zawsze starannie dobierane pod względem charakteru, możliwości fizycznych i własnych sympatii. „Smycz” musiała żyć w całkowitej harmonii, charty musiały się wzajemnie znać i rozumieć, aby mogły skutecznie współpracować w polu.
Zwykle do polowania używano dwóch chartów, trzeci pozostawał w domu lub – jak w przypadku polowania na wilka – trzymany był w odwodzie do ostatecznego ataku. Unikano łączenia chartów z różnych „smyczy”, jeśli nie były do tego wcześniej przygotowane, ponieważ na ogół nie dawało to dobrych rezultatów podczas polowania. Jeśli jeden z chartów był niedysponowany, jego towarzysz także nie brał udziału w polowaniu. Każda „smycz” miała swojego szczwacza, do którego charty wracały na określony sygnał dźwiękowy. W największych polowaniach potrafiło wziąć udział i dwadzieścia „smyczy”.
Obecnie polowania z chartami są zakazane, ale chart polski doskonale spisuje się na torze, a zwłaszcza w biegach terenowych (w tzw. coursingu).

Szkolenie i wychowanie
Mając wszystkie „charcie” zalety, chart polski jest prócz tego zrównoważonym, pojętnym psem, którego można doskonale układać. Wiele chartów polskich ukończyło szkolenie na Psa Towarzyszącego (PT), kilka z nich brało udział w pokazach posłuszeństwa, a nawet w zawodach agility. Chart polski lubi współpracę z człowiekiem, pod warunkiem że nie będziemy go zanudzać wielokrotnymi powtórkami, lecz urozmaicać ćwiczenia i sowicie nagradzać.

Chart polski jest bardzo oddany swojemu właścicielowi, a odpowiednio prowadzony jest „psem jednego człowieka”, znakomitym kompanem w domu i – gdy zajdzie potrzeba – czujnym stróżem posesji.

Dla kogo ta rasa
Chart polski powinien trafić w ręce osoby, która posiada już pewne doświadczenie w wychowywaniu psów i która będzie w stanie zapewnić mu odpowiednią dawkę ruchu. Właściciel tej rasy powinien być zrównoważony i konsekwentny.
Choć pies ten zadowoli się krótkim, lecz intensywnym wysiłkiem (np. na coursingu), to chętnie podejmie też innego typu aktywności – np. będzie towarzyszył biegaczowi czy rowerzyście. Najlepiej czuje się w domu z ogrodem (powinien mieć jednak zapewnione spacery), ale przystosuje się też do życia w mieszkaniu – pod warunkiem spełnienia potrzeb dotyczących aktywności.

Wady
ma silny instynkt łowiecki – chętnie poluje na różne zwierzęta
dosyć niezależny i uparty
nietrudno wywołać w nim agresję (szczególnie do innych zwierząt, ale też do ludzi)
kosztowny w utrzymaniu

Zalety
bardzo przywiązany do właściciela
spokojny i zrównoważony
w razie potrzeby może sprawdzić się jako stróż i obrońca
podatny na układanie (jak na charta)
nadaje się na towarzysza biegacza lub rowerzysty
łatwy w pielęgnacji
zdrowy i odporny

Zdrowie
Charty polskie są psami bardzo zdrowymi. Są silne, sprawne i wytrzymałe. Dobrze znoszą niskie temperatury, pod warunkiem że są w ruchu. Pomimo obfitego podszerstka dosyć szybko się wychładzają, ponieważ mają cienką i mocno unaczynioną skórę oraz bardzo cienką warstewkę podskórnego tłuszczu.
Jak dotąd nie stwierdzono u chartów polskich szczególnych predyspozycji do chorób genetycznych. Młodemu psu należy zapewnić odpowiednią ilość ruchu, aby jego organizm prawidłowo się rozwijał. Szczeniąt i młodych psów nie wolno jednak przesadnie forsować, a do treningów należy psa wdrażać stopniowo.

Żywienie
Organizm charta nastawiony jest na maksymalną mobilizację w chwilach wysiłku. Jest to więc pies o szybkiej przemianie materii, a co za tym idzie – dużych wymaganiach pokarmowych. W jego podkasanym brzuchu nie ma jednak zbyt wiele miejsca, dlatego należy podawać mu pokarmy treściwe i wysokobiałkowe, a jeśli pies intensywnie trenuje, także wysokoenergetyczne. Za młodu charty powinny otrzymywać karmę odpowiednią dla psów ras dużych.

Pielęgnacja
Krótki włos charta polskiego nie wymaga szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. W okresie linienia należy psa wyczesać raz na kilka dni, poza tym wystarczy rzadsze szczotkowanie. Kąpiemy psa w miarę potrzeby. Ponadto kontrolujemy stan uszu i zębów. Jeśli trzeba, przycinamy pazury.

Akcesoria
Do szczotkowania charta polskiego doskonale nada się gumowe zgrzebło lub gumowa rękawica z wypustkami, która pomoże usunąć martwy włos, a przy okazji zapewni masaż skóry.

Źródło: Psy.pl