Charcik włoski

Charcik włoski

Najmniejszy z chartów o charakterystycznej, szczupłej sylwetce i krótkiej, gęstej, delikatnej sierści. Dość przyjacielski, dobrze czuje się w grupie psów. Żywy, wesoły, potrzebuje sporo ruchu. Jest psem wrażliwym, ale nie bojaźliwym.

Charakter
Charciki to delikatne, zwinne i bystre pieski, ogromnie przywiązane do domowników. W domu nie sprawiają kłopotu. Jedyne, czego wymagają w dużych ilościach, to kontaktu z człowiekiem.
Na co dzień spokojne, więcej ruchu wymagają w młodym wieku (psychicznie dojrzewają dość powoli, czasem dopiero w wieku 3-4 lat osiągają pełną dojrzałość). Nie są również hałaśliwe. Dobrze zgadzają się z kotami i psami podobnej wielkości lub większymi, lecz spokojnymi.
Jak wszystkie charty, nie wymagają długich biegów. Energię spalają w krótkich zrywach, wybiegają się nawet robiąc parę szybkich okrążeń na trawniku. Jak na charty przystało, są szybkie i zwinne. Choć nie wykazują skłonności do ucieczek, ze smyczy można je spuścić tylko w bezpiecznym miejscu. Nie wszystkie charciki zachowały instynkt pogoni za poruszającymi się obiektami, lepiej jednak nie sprawdzać tego w pobliżu ulicy.
Charciki nieźle za to znoszą spacery na mrozie – oczywiście tylko w ubranku. Nie znoszą za to wilgoci i w deszczowe dni mogą odmówić wychodzenia na dwór. Mając to na względzie, można nauczyć charcika, aby załatwiał się do kuwety. Pamiętajmy jednak, że nie powinno to być stałe rozwiązanie – pieski te wymagają bowiem pewnej dawki ruchu.
Charcików, choć są delikatne, nie należy trzymać pod kloszem. Już od szczeniaka powinny być oswajane z nowymi bodźcami, obcymi ludźmi i łagodnymi zwierzętami. Wtedy ujawnia się ich prawdziwa natura – pieska wesołego i skorego do zabawy.

Umiejętności
Niektóre charciki doskonale radzą sobie na coursingach (pogoń za sztucznym zającem). Pieski tej rasy zwykle bardzo lubią też agility, bo dyscyplina ta pozwala wykorzystać ich naturalną zwinność i skoczność. Sportu nie powinny uprawiać jedynie pieski z predyspozycjami do złamań kości.

Szkolenie i wychowanie
Charciki wymagają łagodnego podejścia i dużo serca. Łatwo je wychować, choć nie można od nich wymagać ślepego posłuszeństwa. Są inteligentne, ale trudno im zbyt długo koncentrować się na jednym zadaniu. Najlepsze efekty przynoszą więc króciutkie lekcje.

Dla kogo ta rasa
Charciki to pieski nie tylko o delikatnej psychice, ale także kruchej budowie. Dlatego nie nadają się dla bardzo małych dzieci, które niechcący mogłyby zrobić im krzywdę (z tego samego powodu powinno się chronić charciki przed kontaktem z dużymi psami, zwłaszcza żywiołowymi). Natomiast doskonale sprawdzają się jako towarzysze rodziny ze starszymi dziećmi i osób starszych.

Wady
bardzo wrażliwy
źle znosi samotność
potrzebuje się wybiegać, najlepiej na ogrodzonym terenie
w niektórych liniach występuje podatność na złamania kości

Zalety
bardzo przywiązany do rodziny i uczuciowy
przyjazny wobec ludzi i zwierząt
mało hałaśliwy
nadaje się nawet do malutkiego mieszkania
łatwo się uczy
łatwy w pielęgnacji

Zdrowie
Rasa ta generalnie jest zdrowa i długowieczna, choć zdarzają się pewne choroby o podłożu genetycznym. Na przykład niektóre pieski, ze względu na zbyt małą gęstość kości, są narażone na złamania łap.

Żywienie
Charciki włoskie bywają wybredne, dlatego zawsze należy wypróbować dany sposób żywienia i dostosować go do danego osobnika.

Pielęgnacja
Charciki są łatwe w pielęgnacji – z natury bardzo czyste, prawie nie linieją.

Źródło: Psy.pl