Bulterier miniaturowy
Bulterier miniaturowy przypomina swojego dużego kuzyna – bulteriera – tak wyglądem, jak charakterem. Jest jednak bardziej energiczny i żywiołowy, choć bywa równie uparty. Zbudowany mocno, proporcjonalnie, ma charakterystyczną jajowatą głowę i wąskie, niewielkie oczy.
Charakter
Bulterier miniaturowy w każdym calu przypomina swojego większego kuzyna bulteriera, jest tylko obdarzony jeszcze większą energią.
Należy nadzorować zabawy bulków z dziećmi, zwłaszcza tymi, które przyszły w gości. Kiedy zabawa dzieci staje się zbyt intensywna, bulek prawdopodobnie zechce się dołączyć. A ponieważ jest żywiołowy i nieostrożny, może niechcący zrobić krzywdę sobie lub dziecku. Może też spróbować bronić „swojego” dziecka przed wyimaginowanym atakiem. Jednak dobrze prowadzony może być wspaniałym towarzyszem dziecięcych zabaw.
Aby wspólna zabawa była udana, należy uczyć dzieci, jak obchodzić się z czworonożnym towarzyszem. Podobnie jak inne psy, bulki nie lubią być drażnione. Prowokowany bulek może zacząć się bronić. Szczególnego nadzoru wymagają młode zwierzęta.
Bulteriery miniaturowe zazwyczaj lubią towarzystwo innych psów. Są jednak pewne wyjątki. Dorosły samiec zwykle nie dogada się z innym samcem, o ile ten drugi nie jest uległy. Natomiast pies i suka lub dwie suki tej rasy zwykle żyją w zgodzie. Należy jednak ostrożnie wprowadzać do domu szczeniaka, gdyż bulki bywają zazdrosne.
Umiejętności
Prócz niecodziennego wyglądu i niewielkich rozmiarów to chyba właśnie charakter tych psów najbardziej przyciąga nowych miłośników rasy. Miniaturowe bulteriery są aktywne, ciekawskie i chętne do zabawy. Mocno przywiązują się do właścicieli i są zwykle dobrymi stróżami. Nie są to jednak psy dla każdego.
Szkolenie i wychowanie
Podobnie jak więksi kuzyni, minibulki często bywają uparte i mają mocne charaktery. Dlatego też ich wychowanie układanie nie jest łatwe. Właściciel psa tej rasy powinien cechować się konsekwencją, cierpliwością i być bardziej upartym od psa. Nie znaczy to, że ma być wobec psa ostry i traktować go brutalnie. Przymus przyniesie odwrotny skutek, bo bulek zamknie się w sobie i zablokuje wewnętrznie.
Dla kogo ta rasa
Prawie wszystkie minibulki są bardzo aktywne do wieku 5-6 lat. Dlatego najlepiej nadają się dla aktywnych rodzin, które zapewnią im towarzystwo i ciągły nadzór. Dobrze zaadaptują się także u starszych, ale aktywnych osób, które poświęcą im dużo czasu. Nie lubią zostawać długo same w domu. Znudzone mogą zacząć niszczyć sprzęty.
Wady
uparty
wymaga sporo zajęcia
znudzony może być niszczycielem
zaatakowany nie odpuści
może nie tolerować dominujących psów tej samej płci
niezbyt długowieczny
Zalety
wesoły, pełen humoru
dobry towarzysz dla aktywnych
łatwy w pielęgnacji
czujny stróż
Zdrowie
Minibulki są na ogół zdrowe i dość odporne. Ze względu na sporą masę ciała nie są długowieczne. Typową chorobą tej rasy jest pierwotne zwichnięcie soczewki (PLL). Objawia się ona w wieku 3-6 lat lub później i nieleczona prowadzi do ślepoty. Zdarzają się też wady serca, alergie i głuchota (ta ostatnia głównie u osobników z przewagą bieli na głowie).
Żywienie
Bulteriery miniaturowe mają tendencję do nadwagi, dlatego należy kontrolować ilość tłuszczu na żebrach i w razie potrzeby odpowiednio korygować podawaną dawkę karmy.
Pielęgnacja
Pielęgnacja jest bardzo łatwa – gumowa szczotka z wypustkami skutecznie usunie martwy włos. W okresie linienia bulteriery pozostawiają wszędzie włosy, które jak igiełki mogą wbijać się w tapicerkę, dywany itp.
Źródło: Psy.pl