Basset hound

Z pozoru flegmatyczny basset hound podczas spaceru lubi pobuszować w zaroślach i przy okazji zademonstrować właścicielowi swoją niezależność. To utalentowany pies myśliwski, choć dziś rzadko jest w tym celu wykorzystywany.

Charakter
Basset hound ma łagodny, dobroduszny charakter i umiarkowany temperament. Choć na pierwszy rzut oka sprawia wrażenie flegmatycznego, to w rzeczywistości jest psem wesołym, chętnym do zabawy i zaskakująco ruchliwym.
Jako czworonóg bardzo towarzyski źle znosi samotność, nie należy go więc izolować. Jeśli chcemy, aby zostawał sam w domu na kilka godzin, musimy go do tego przyzwyczajać już od szczeniaka. W przeciwnym razie może się buntować i wyciem uprzykrzać życie sąsiadom. Przedstawiciel tej rasy jest przywiązany do wszystkich domowników. W młodości bywa dość absorbujący i natrętny w okazywaniu uczuć, co może irytować niektórych właścicieli.
Bassety dobrze dogadują się z dziećmi. Są cierpliwe i tolerancyjne, ale nie lubią być nadmiernie niepokojone, dlatego maluchy muszą się nauczyć odpowiednio je traktować.
Psy te lubią życie w stadzie, więc najszczęśliwsze są wtedy, gdy mają do towarzystwa pobratymca. Na ogół nie wykazują agresji w stosunku do obcych czworonogów, ale nie pozwolą się zaczepiać. Zaakceptują domowego kota czy królika, jednak zwierzak sąsiadów może paść ofiarą basseta.
Basset hound ceni wygodę i z chęcią spędzi większość dnia na kanapie. Nie można jednak pozwolić, aby się zbytnio rozleniwił. Ruch jest dla niego bardzo ważny, bo zapobiega otyłości i pozwala utrzymać dobrą kondycję. Nadmierny wysiłek może mu jednak zaszkodzić, dlatego sam powinien decydować, ile chce biegać. Podczas spacerów lubi buszować w zaroślach, a gdy złapie ciekawy trop, zapomina o całym świecie. Dlatego w ruchliwych miejscach lepiej nie spuszczać go ze smyczy.
Basset może mieszkać zarówno w domu z ogrodem, jak i w małym mieszkaniu, o ile zapewni mu się regularny ruch na świeżym powietrzu.

Umiejętności
Basset hound to utalentowany pies myśliwski, choć dziś rzadko jest w tym celu wykorzystywany. Ma czuły węch, cechują go wytrzymałość, zwinność, wolne chody i skłonność do głoszenia zwierzyny. Świetnie radzi sobie w gęstych zaroślach i niskich zagajnikach. Doskonale tropi dolnym wiatrem zające, króliki i bażanty. Sprawdza się także jako posokowiec na grubą zwierzynę na świeżym i zimnym śladzie.
Obecnie to głównie pies do towarzystwa, ale może też brać udział w próbach polowych czy konkursach pracy tropowców. FCI zakwalifikowała basseta do ras podlegających próbom pracy, co oznacza, że do uzyskania tytułu Międzynarodowego Championa Piękności (CIB) wymagany jest dyplom użytkowości.

Szkolenie i wychowanie
Basset jest inteligentny, ale uparty i niezależny. Posłuszeństwo nie leży w jego naturze, nie oczekujmy więc, że natychmiast wykona polecenie. Przedstawiciel tej rasy niechętnie poddaje się rygorom i ograniczeniom. Reaguje instynktownie, należy więc zostawić mu swobodę działania, nie zapominając jednak o zasadach dobrego wychowania. Basset nie sprawdzi się na kursie posłuszeństwa, ale jego pasję myśliwską można wykorzystać podczas szkolenia użytkowego.
Szczenięta od początku wymagają konsekwentnego wychowywania i więcej cierpliwości niż inne rasy. Nie należy im zbytnio pobłażać, bo nabiorą złych nawyków, a skłonienie dorosłego basseta do zmiany przyzwyczajeń jest prawie niemożliwe. Z kolei zbyt ostre traktowanie sprawi, że się zbuntuje i straci zaufanie do właściciela.
Szczeniakowi trzeba zapewnić prawidłową socjalizację – powinno się go zabierać w nowe miejsca, umożliwić mu kontakt z różnymi osobami i innymi psami. W okresie wzrostu nie należy mu pozwalać na chodzenie po schodach (szkodliwe jest zwłaszcza schodzenie).

Dla kogo ta rasa
Osoby, którym trudno jest zaakceptować upór, niezależność i brak posłuszeństwa, basset hound rozczaruje. Właściciel nie musi mieć dużego doświadczenia w wychowywaniu psów, ale powinien być cierpliwy, wyrozumiały i konsekwentny.

Wady
uparty i niezależny
niezbyt posłuszny
kilka razy w roku mocno linieje
ma skłonność do połykania niejadalnych przedmiotów

Zalety
przywiązany do właściciela
łagodny i dobroduszny
dobrze dogaduje się z dziećmi
świetnie czuje się w grupie psów
akceptuje inne zwierzęta domowe
łatwy w pielęgnacji

Zdrowie
Bassetowi nie przeszkadzają deszcz, wiatr czy chłód. Podczas silnych mrozów nie powinno mu się jednak pozwalać na zbyt długie przebywanie na zewnątrz. Przedstawiciel tej rasy nie przepada za upałami, należy zapewnić mu wtedy chłodniejsze miejsce do odpoczynku, a na dłuższe spacery zabierać go wcześnie rano lub wieczorem.
Najczęstszą przypadłością bassetów są kulawizny młodzieńcze. Zwykle pojawiają się w wieku dziewięciu miesięcy i trwają do około piętnastego miesiąca. Nie wymagają interwencji chirurgicznej, ale zaleca się podawać psu preparaty wspomagające stawy (sprawdza się też galaretka z kurzych łapek) oraz weterynaryjne środki przeciwzapalne i przeciwbólowe. Warto także ograniczyć ruch i utrzymywać niską wagę ciała. Dość poważnym problemem jest skłonność bassetów do połykania niejadalnych przedmiotów (np. kamieni), co zagraża ich zdrowiu i życiu.
Czasami występują wady ustawienia powiek, stany zapalne trzeciej powieki oraz wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki (tzw. wiśniowe oko). Przytrafiają się też infekcje uszu i problemy ze skórą. Sporadycznie mogą się zdarzyć rozszerzenie i skręt żołądka, a w starszym wieku schorzenia kręgosłupa.

Żywienie
Większość bassetów ma skłonności do tycia, dlatego nie należy ich przekarmiać. Rodzaj pożywienia trzeba dostosować do wieku, trybu życia i aktywności czworonogów. Szczenięta do około dziewiątego miesiąca życia potrzebują starannie zbilansowanych posiłków, dlatego najlepiej korzystać z gotowych karm renomowanych firm.
Błędy żywieniowe popełnione w tym okresie mogą niekorzystnie wpłynąć na całe dorosłe życie psa. W menu powinny się znaleźć substancje wspomagające rozwój stawów (glukozamina i chondroityna). Dorosłym bassetom można podawać suche karmy lub serwować domowe jedzenie uzupełniane preparatami wapniowo-witaminowymi i mineralnymi. Dzienną porcję lepiej podzielić na dwa mniejsze posiłki.

Pielęgnacja
Krótka sierść basseta jest łatwa w pielęgnacji, ale gubi on ją właściwie przez cały czas. Typowa wymiana okrywy włosowej odbywa się dwa, trzy razy w roku. Najintensywniejsze linienie ma miejsce na wiosnę, kiedy obficie wypada zarówno podszerstek, jak i włos okrywowy. Chociaż sierści jest bardzo dużo, to raczej się nie wbija w podłoże i łatwo ją sprzątnąć.
Basseta czeszemy w miarę potrzeby gumową rękawicą lub szczotką pudlówką. Natomiast w trakcie linienia sprawdza się furminator. Na koniec można przetrzeć pupila wilgotnym ręcznikiem, by usunąć resztki martwego włosa, kurz czy złuszczony naskórek.
Długie, wiszące uszy są podatne na zapalenia, dlatego należy systematycznie sprawdzać ich stan. Czyścimy je jednak tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Zbyt częste zabiegi pielęgnacyjne mogą zniszczyć naturalną barierę ochronną, przez co łatwiej dochodzi do podrażnień. Trzeba także kontrolować oczy, usuwać kamień nazębny i skracać zbyt długie pazury.
Basseta kąpiemy w razie potrzeby w szamponach dla psów krótkowłosych. Można stosować także kosmetyki lecznicze (jodoforowe, z biosiarką, z wyciągiem z drzewa herbacianego czy aloesu) lub hipoalergiczne. Następnie psa dokładnie wycieramy i pozwalamy, aby sam wysechł. Jeśli na dworze jest zimno, najlepiej wykąpać go po ostatnim spacerze.
Przedstawiciel tej rasy nie wymaga specjalnego przygotowania do wystawy. Powinien być czysty i nauczony zachowania na ringu. Najlepiej prezentować go w łańcuszku zaciskowym i na cienkiej smyczy.

Akcesoria
Basseta najlepiej wyprowadzać w łańcuszku zaciskowym. Duża ilość luźnej skóry na szyi sprawia, że z obroży może się łatwo wyswobodzić. Nie poleca się szelek, bo deformują klatkę piersiową i obręcz barkową.
Przedstawiciela tej rasy zajmą bawełniane sznury, piłki, gumowe zabawki (odpowiednio duże, aby ich nie połknął). Można mu podawać także naturalne gryzaki – żwacze, suszone uszy, ścięgna wołowe.
Warto przyzwyczaić basseta do klatki, która sprawdzi się zarówno w domu, jak i podczas wystaw czy wyjazdów wakacyjnych.

Ciekawostki o rasie
Basset hound, podobnie jak jamnik, ze względu na budowę ciała może mieć problemy z chodzeniem po schodach.